به نقل از «ایمنا»

آیا بیماری ALS درمان قطعی دارد؟

تاریخ انتشار: ۳۱ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۸۵۲۱۸

بیماری ALS یکی از بیماری‌های ناتوان‌کننده سیستم دستگاه حرکتی است، این بیماری می‌تواند با عوارض متعددی همراه باشد که تاکنون برای آن‌ها درمان قطعی پیدا نشده است.

به گزارش خبرنگار ایمنا، بیماری ALS یا اسکلروز جانبی آمیوتروفیک که بیماری لوگریگ نامیده می‌شود یک بیماری تخریب‌گر عصبی عضلانی است. این بیماری با تخریب تدریجی نورون‌های حرکتی در ستون فقرات که مسئول کنترل حرکت بدن هستند بر سیستم عصبی تأثیر می‌گذارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بیماران مبتلا به ALS به تدریج توان راه رفتن و حرف زدن را از دست می‌دهند و حتی دچار نارسایی تنفسی می‌شوند، این امر برای فردی که ALS برای آن تشخیص داده می‌شود بسیار طاقت‌فرسا است با این حال گزینه‌های درمانی بسیاری برای رفع علائم یا بهبود عملکرد بیمار وجود دارد.

درمان‌های معمول ALS شامل فیزیوتراپی، گفتاردرمانی و کاردرمانی در کنار رویکردهای تهاجمی‌تر شامل تجویز دارو، تغذیه با لوله و استفاده از دستگاه‌های تنفسی مصنوعی است؛ بیماری ALS سه نوع دارد که نوع ارثی ALS از طریق ژنتیک به ارث می‌رسد و غیر معمول‌ترین نوع این بیماری است که حدود پنج تا ۱۰ درصد موارد ابتلا را دربرمی گیرد.

محققان هنوز در مورد دلایل ابتلا به ALS نوع گوامی مطمئن نیستند، بیماری‌های شایع متعددی توأم با این بیماری بروز می‌کند که تصور می‌شود با پیشرفت بیماری ارتباط دارد.

نوروپاتی بیماری اعصاب محیطی است

کیوان بصیری، دانشیار گروه مغز اعصاب دانشگاه علوم پزشکی اصفهان درباره بیماری‌های نوروپاتی به خبرنگار ایمنا می‌گوید: دو دسته بیماری‌های مغز و اعصاب داریم که بیماری‌های مغز و اعصاب مرکزی و بیماری‌های مغز و اعصاب محیطی هستند؛ در بیماری‌های مغز و اعصاب مرکزی مغز، نخاع، مخ، مخچه و هسته‌های قاعده‌ای و در بخش مغز و اعصاب محیطی اعصاب محیطی و عصب و عضله را داریم.

وی با بیان اینکه نوروپاتی بیماری اعصاب محیطی است، می‌افزاید: وقتی فردی دچار نوروپاتی می‌شود، بیشتر علائمی که پیدا می‌کند به صورت گزگز و مورمور در قسمت‌های انتهایی مانند کف پا و نوک انگشتان است، سپس به مرور زمان منجر به ضعف عضلانی می‌شود که ضعف عضلانی در این افراد بیشتر در قسمت‌های دیستال یا دور از تنه مشاهده می‌شود یعنی افراد نمی‌توانند اقدامات کوچک و خرد خود را انجام دهند.

دانشیار گروه مغز اعصاب دانشگاه علوم پزشکی اصفهان تصریح می‌کند: فردی که دچار نوروپاتی می‌شود، اولین علائمی که پیدا می‌کند این است که نمی‌تواند بند کفش خود را ببندد یا دکمه‌های لباس خود را باز و بسته کند یا کلید را بچرخاند، همچنین موقع راه رفتن پای خود را پرت می‌کند؛ لاغر شدن اندام‌ها به ویژه در قسمت‌های انتهایی و ضعف عضلانی از دیگر علائم نوروپاتی است.

وی با اشاره به عوامل تأثیرگذار بر ابتلا به بیماری‌های نوروپاتی می‌گوید: بیماری‌های نوروپاتی بیماری‌های مفصل و گسترده‌ای هستند و ممکن است علل ارثی و اکتسابی داشته باشند، علل ارثی به این صورت است که همان‌گونه که علائم بیماری در بیمار نوروپاتی مشاهده می‌شود در سایر افراد خانواده نیز مشاهده شده و به طور معمول والدین با یکدیگر ازدواج فامیلی داشتند، البته این عوامل حتمی نیست، اما احتمال اینکه این بیماری ارثی را مطرح کند بیشتر می‌شود.

نوروپاتی تغذیه براثر کمبود برخی ویتامین‌ها ایجاد می‌شود

بصیری با اشاره به علل اکتسابی بیماری نوروپاتی اضافه می‌کند: علل اکتسابی این بیماری شایع‌تر بوده و انواع نوروپاتی‌های اکتسابی وجود دارد، انواع نوروپاتی‌های تغذیه‌ای در اثر کمبود بعضی از ویتامین‌ها مانند B1۱، B6 یا B12 یا در اثر مسمومیت با سرب یا تالیوم ممکن است ایجاد شود، همچنین علل دیگر بیماری‌های داخلی مانند دیابت، کم‌کاری تیروئید، کوشینگ و بسیاری از بیماری‌های دیگر می‌تواند منجر به بیماری‌های نوروپاتی شود، البته عفونت‌ها می‌تواند نوروپاتی ایجاد کنند.

وی اظهار می‌کند: دسته دیگری از نوروپاتی‌ها، نوروپاتی‌های التهابی حاد هستند که در اثر ویروس‌ها ایجاد می‌شوند و به طور ناگهانی فرد را دچار ضعف اندام‌ها می‌کنند که در این نوع فرد باید بستری شود، به طور کلی نوروپاتی‌ها را به دو دسته ارثی و اکتسابی طبقه‌بندی می‌کنیم، انواع ارثی یک گروه هستند اما با اکتسابی علل مختلفی دارند و بسیاری از آنها درمان‌پذیر هستند.

دانشیار گروه مغز اعصاب دانشگاه علوم پزشکی اصفهان خاطرنشان می‌کند: در معرض سرب قرار گرفتن یکی از علل بیماری نوروپاتی است، در قدیم کارگران در معرض سرب قرار داشتند یا کودکان به دلیل فقر آهن هرچیزی مانند گچ دیوار را داخل دهان می‌بردند این در حالی است که گچ‌های دیوار سرب داشت و این افراد دچار نوروپاتی سرب می‌شدند، اما اکنون با رواج طب صنعتی، این طب میزان سرب موجود در هوا و سطح آن را بررسی می‌کند و اگر در سطح خطرناکی باشد از آن جلوگیری می‌شود.

تاکنون درمان قطعی برای ALS پیدا نشده است

ایمان ادیبی، متخصص مغز و اعصاب به خبرنگار ایمنا می‌گوید: بیماری ALS که یکی از بیماری‌های ناتوان‌کننده سیستم دستگاه حرکتی است، باعث می‌شود رشته‌های عصب حرکتی که از مغز شروع می‌شود و به نخاع می‌آید و به عضلات می‌رود، آرام‌آرام تحلیل برود. این بیماری می‌تواند با عوارض متعددی همراه باشد که تاکنون برای آن‌ها درمان قطعی پیدا نشده است.

وی می‌افزاید: بیماری ALS به طور معمول در سنین بعد از ۵۰ سالگی با ضعف عضلانی پیش‌رونده در یکی از اندام‌ها شروع می‌شود و در ادامه ممکن است به ناتوانی در بلع، گفتار و اختلال تنفسی ختم شود.

متخصص مغز و اعصاب تصریح می‌کند: درمان‌هایی که برای بیماری ALS وجود دارد، شامل داروهای خوراکی مانند داروی ریلوزول و داروی تزریقی که در داخل کشور تولید می‌شود، از چند سال قبل این داروها در ایران موجود شده و تحت پوشش بیمه قرار گرفته، اما این داروها نمی‌تواند به صورت صددرصد بیماری را متوقف کند، اما به سال‌های زندگی این بیماران اضافه می‌کند.

وی می‌گوید: مهم‌ترین اقداماتی که به بیماران ALS کمک می‌کند، اقدامات توان‌بخشی، کاردرمانی، فیزیوتراپی و جلوگیری از عفونت‌های تنفسی به دلیل اختلال بلع و استفاده از دستگاه‌های کمک تنفسی به موقع است که با این اقدامات کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ALS افزایش پیدا می‌کند.

ادیبی اضافه می‌کند: امیدواریم در سال‌های آینده درمان‌هایی که در زمینه ژن درمانی و داروهایی که در حیطه داروهای ایمنوتراپی یا درمان‌های ایمنی قرار می‌گیرند و می‌تواند به صورت زودهنگام شروع فرآیند تحلیل اعصاب حرکتی را متوقف کند، وارد بازار شود و تحول بزرگی در درمانی بیماری ALS رخ دهد.

وی ادامه می‌دهد: در حال حاضر اقدامی که برای بیماران ALS می‌توان انجام داد، تشخیص به موقع و زودهنگام و ارائه مراقبت‌های توان‌بخشی و همچنین مراقبت‌های معنوی و روحی و روانی برای بیمار و خانواده وی است.

این متخصص مغز و اعصاب با اشاره به اینکه ALS بیشتر در مردان بروز می‌کند، می‌گوید: بیماری ALS در سنینی بروز می‌کند که فرد در اجتماع کار می‌کند و درآمد دارد و درآمد خانواده برعهده وی است، یک بیمار دچار ALS تنها بیمار را تحت‌ الشعاع قرار نمی‌دهد و خانواده او نیز درگیر این بیماری می‌شوند.

وی اظهار می‌کند: در حال حاضر بیماری ALS جزو بیماری‌های صعب‌العلاج محسوب می‌شود، اما از پوشش ویژه بیماری‌های خاص در ایران استفاده نمی‌کند، انتظار است در این زمینه مسئولان با مشورت متخصصان و با بررسی راهکارهایی که برای حمایت‌های مادی و از نظر داروهای موجود وجود دارد کمک کنند تا این بیماری تحت پوشش درمان‌ها و حمایت‌های بیماران خاص قرار گیرد.

روی آوردن به گیاهان سنتی راه درستی برای درمان بیماری ALS نیست

ادیبی می‌افزاید: نگرانی که در مورد بیماری ALS وجود دارد، این است که افراد با وجود علائم ضعف و پرش‌های عضلانی در سنین مختلف به اینترنت مراجعه می‌کنند و با جست‌وجو در منابع اینترنتی مشکوک می‌شوند که نکند به این بیماری مبتلا شده باشند.

وی تصریح می‌کند: پرش و ضعف عضلانی به صورت منفرد و بدون علامت،نشانه‌ای از بیماری ALS نیست، بلکه می‌تواند به دلیل خستگی‌های عضلانی و اختلال خواب و اضطراب باشد، بنابراین در این‌گونه موارد قبل از اینکه فرد نگرانی عمیق پیدا کند باید با پزشک مشورت کند؛ پرش‌های عضلانی که در چشم، پا و دست ممکن است بروز کند، نشانه اولیه ALS نیست.

این متخصص مغز و اعصاب می‌گوید: در حال حاضر ALS درمان اثبات شده‌ای در حیطه سلول درمانی یا ژن درمانی ندارد، همچنین مصرف داروهای گیاهی یا ترک کردن درمان‌های منطقی و صرفاً روی آوردن به گیاهان سنتی و گیاهی راه درستی نیست و این درمان‌ها می‌تواند به عنوان درمان مکمل در کنار درمان‌های دارویی مورد استفاده قرار گیرند.

وی خاطرنشان می‌کند: امیدواریم با پیشرفت‌هایی که روزبه‌روز در علم پزشکی و حیطه درمان بیماری‌های عصبی عضلانی رخ می‌دهد، بیماری ALS زودتر تشخیص داده شود و با درمان مؤثر آن از ناتوانی افراد پیشگیری کنیم.

کد خبر 674891

منبع: ایمنا

کلیدواژه: بیماران نوروپاتی بیماران ALS بیماری ALS اسکلروز جانبی آمیوتروفیک سیستم عصبی مرکزی شایع ترین بیماری های سیستم عصبی ناتوانی حرکتی دارو تجویز دارو و سرم شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق بیماری های مغز و اعصاب بیماری های نوروپاتی متخصص مغز و اعصاب اعصاب محیطی نوروپاتی ها درمان قطعی ضعف عضلانی بیماری ALS درمان ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۸۵۲۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دلیل آبریزش دائمی بینی احتمالا «التهاب سینوسی مزمن» است

ایتنا - هرچند دوره بیماری‌های زمستان و آلرژی فصل بهار روبه پایان است، احتمال دارد آبریزش بینی به قوت خودش باقی باشد. اگر داروهای آلرژی هم علاج این آبریزش مدوام نبودند، وقتش رسیده که بدانید احتمالا به عارضه‌ای متفاوت دچارید.

به گزارش وری‌ول هلت،‌ دلیل آبریزش بینی ممکن است «التهاب سینوسی مزمن» (رینو‌سینوزیت، rhinosinusitis) باشد؛ بیماری التهابی مزمنی اگر بیش از سه ماه طول بکشد تورم سینوس‌ها را به‌دنبال خواهد داشت.  

البته ممکن است همزمان دچار آلرژی و التهاب سینوسی مزمن باشید. از آنجایی که آبریزش بینی هم جزو علائم التهاب سینوسی مزمن و هم جزو علائم آلرژی‌های فصلی است، افراد معمولا  فکر می‌کنند که دلیل اصلی آبریزش بینی آلرژی فصلی باشد. با وجود آنکه داروهای بدون نسخه ضدآلرژی در درمان آن موثر است، اما به افرادی که التهاب سینوسی مزمن دارند کمک چندانی نمی‌کنند.
  علائمی که نشان می‌دهند دلیل آبریزش بینی آلرژی نیست
نشانه‌هایی وجود دارد که آلرژی‌زا‌های (آلرژن‌ها) بهاری، که در محیط شناورند، شاید دلیل آبریزش بینی نباشند. برای مثال، اگر وضعیت آلرژی بیش از حد طول کشید یا اینکه داروهای بدون نسخه کارساز نبود، احتمالا پای بیماری زمینه‌ای در میان است.

جایانت پینتو، مدیر بخش راینولوژی (جراحی و درمان بیماری‌ها بینی) و آلرژی دانشگاه پزشکی شیکاگو، می‌گوید، وقتی با فردی مواجه می‌شویم که مدت‌زمان طولانی آبريزش بینی دارد به بیماری التهاب سینوسی مزمن مشکوک می‌شویم. افرادی که آنتی‌هیستامین، استروئیدهای داخل بینی یا اسپری بینی استفاده می‌کنند و همچنان آبریزش‌ بینی دارند، ممکن است به التهاب مزمن سینوس‌ مبتلا باشند که روش درمانی دیگری می‌طلبد.

بنابراین متخصصان توصیه می‌کنند که در چنین مواردی به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید.
  درمان التهاب سینوسی مزمن
داروهای بدون نسخه برای تسکین علائم آلرژی کافی و مناسب‌اند اما معمولا به التهاب سینوسی مزمن کمکی نمی‌کنند. اما خبر خوب این است که اگر متخصص همه دلایل احتمالی را بررسی و موثرترین درمان را انتخاب کرده‌ باشد،‌ بیماری التهاب سینوسی مزمن درمان‌پذیر است.

روش‌های درمانی برای افراد مختلف متفاوت است، اما آنتی بیوتیک‌ها یا استروئیدها به‌همراه اسپری بینی و سینوس، از درمان‌های رایج التهاب سینوسی مزمن به‌شمار می‌روند. اگر این روش‌های درمانی کارساز نبود، جراحی سینوس راه دیگری است که متخصصان توصیه می‌کنند.